Mediacja rodzinna jest procedurą rozwiązywania konfliktu, w której bezstronny i neutralny mediator towarzyszy członkom rodziny w procesie uzgodnień za ich dobrowolną zgodą oraz przy zachowaniu poufności. Mediator pomaga stronom w zdefiniowaniu kwestii spornych, określeniu potrzeb i interesów stron oraz, o ile taka jest ich wola, wypracowaniu wzajemnie satysfakcjonującego oraz świadomego porozumienia.
Celem mediacji jest wypracowanie rozwiązania zadowalającego strony konfliktu, a nie ustalenie, kto ma rację w sporze. Jest to istone z uwagi na cechy konfliktu rodzinnego: wielowątkowość, długi okres narastania, dotyka bliskiej relacji o fundamentalnym znaczeniu psychologicznym i społecznym.
Mediacja może być prowadzona we wszystkich sprawach cywilnych (rodzinnych), w których dopuszczalne jest zawarcie ugody, tj. w sprawach, w których wynik postępowania jest zależny od woli stron. Zawarcie ugody, a tym samym prowadzenie mediacji, jest więc możliwe w sprawach o: rozstrzygnięcie o istotnych sprawach rodziny, zaspokojenie potrzeb rodziny, alimenty, ustalenie kontaktów dzieckiem.
W sprawach o rozwód i separację, jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa przedmiotem mediacji może być pojednanie małżonków. Jeśli do pojednania nie dojdzie, celem mediacji może być ugodowe rozwiązanie kwestii dotyczących: zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dziećmi, miejsca zamieszkania dzieci, spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację.
Mediacja może także odgrywać istotną rolę w opracowywaniu przez strony porozumienia o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Strony mogą bowiem w sposób bardzo szczegółowy i uwzględniający ich indywidualną sytuację określić między innymi: miejsce zamieszkania dziecka, sposób i harmonogram kontaktów z dzieckiem, zarówno osobistych, jak i z użyciem innych technik komunikacyjnych (telefonicznych i internetowych), w tym określenia zasad pokrywania ich kosztów, sposób kontaktów z dzieckiem przez pozostałych członków rodziny, udział w rozstrzyganiu o istotnych sprawach dziecka, w szczególności w zakresie wyboru szkoły, profilu nauki, opieki zdrowotnej, zasad wychowawczych i systemu wartości przekazywanych dziecku, zasad pokrywania kosztów utrzymania i wychowania dziecka.
Postępowanie mediacyjne w sprawach dotyczących nieletnich prowadzone jest na podstawie art. 3a ustawy z 26 października 1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. z 2002r. nr 11, poz.109) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 18 maja 2001r. w sprawie postępowania mediacyjnego w sprawach nieletnich (Dz.U. nr 56 poz. 591). Z inicjatywą skierowania sprawy do mediacji może wystąpić w każdym stadium postępowania pokrzywdzony lub nieletni. Koszty postępowania mediacyjnego w sprawach nieletnich ponosi Skarb Państwa.
***
W dniach 18 - 20 października w siedzibie Elbląskiego Centrum Mediacji i Aktywizacji Społecznej organizowane są dni otwarte.
Więcej o mediacji w artykule Międzynarodowy Dzień Mediacji.
Mediacja może być prowadzona we wszystkich sprawach cywilnych (rodzinnych), w których dopuszczalne jest zawarcie ugody, tj. w sprawach, w których wynik postępowania jest zależny od woli stron. Zawarcie ugody, a tym samym prowadzenie mediacji, jest więc możliwe w sprawach o: rozstrzygnięcie o istotnych sprawach rodziny, zaspokojenie potrzeb rodziny, alimenty, ustalenie kontaktów dzieckiem.
W sprawach o rozwód i separację, jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa przedmiotem mediacji może być pojednanie małżonków. Jeśli do pojednania nie dojdzie, celem mediacji może być ugodowe rozwiązanie kwestii dotyczących: zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dziećmi, miejsca zamieszkania dzieci, spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację.
Mediacja może także odgrywać istotną rolę w opracowywaniu przez strony porozumienia o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Strony mogą bowiem w sposób bardzo szczegółowy i uwzględniający ich indywidualną sytuację określić między innymi: miejsce zamieszkania dziecka, sposób i harmonogram kontaktów z dzieckiem, zarówno osobistych, jak i z użyciem innych technik komunikacyjnych (telefonicznych i internetowych), w tym określenia zasad pokrywania ich kosztów, sposób kontaktów z dzieckiem przez pozostałych członków rodziny, udział w rozstrzyganiu o istotnych sprawach dziecka, w szczególności w zakresie wyboru szkoły, profilu nauki, opieki zdrowotnej, zasad wychowawczych i systemu wartości przekazywanych dziecku, zasad pokrywania kosztów utrzymania i wychowania dziecka.
Postępowanie mediacyjne w sprawach dotyczących nieletnich prowadzone jest na podstawie art. 3a ustawy z 26 października 1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. z 2002r. nr 11, poz.109) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 18 maja 2001r. w sprawie postępowania mediacyjnego w sprawach nieletnich (Dz.U. nr 56 poz. 591). Z inicjatywą skierowania sprawy do mediacji może wystąpić w każdym stadium postępowania pokrzywdzony lub nieletni. Koszty postępowania mediacyjnego w sprawach nieletnich ponosi Skarb Państwa.
***
W dniach 18 - 20 października w siedzibie Elbląskiego Centrum Mediacji i Aktywizacji Społecznej organizowane są dni otwarte.
Więcej o mediacji w artykule Międzynarodowy Dzień Mediacji.
Piotr Dzieża, sędzia przewodniczący III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich