Jesień to okres, kiedy lawinowo zwiększa się zachorowalność na przeziębienie i grypę. Jak zapobiegać i leczyć radzi lek. Andrzej Grigorjew.
Z definicji przeziębienie i grypa jest zakażeniem górnych dróg oddechowych, czyli wirusowym zapaleniem błony śluzowej gardła, nosa, krtani. Wywoływane jest przez ponad 200 wirusów. Najbardziej niebezpieczne są wirusy grypy tupu A i B, bo zdecydowanie najczęściej prowadzą do groźnych, znacznie groźniejszych od samej grypy, powikłań. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową, od osób chorych na grypę i przeziębienie - kaszlących i kichających.
Objawy
W obu infekcjach objawy są podobne, a różnice trudne do rozpoznania. Symptomy tu występujące to: uczucie drapania w gardle i jego ból, a także bóle mięśni i stawów oraz nieżyt nosa i stan podgorączkowy (choć pierwszym objawem może być dość wysoka gorączka - 39 stopni C), czasem pojawia się kaszel. Pacjent może mieć uczucie bezsilności i wyczerpania. Na chorobę duży wpływ ma pogoda. Objawy ustępują w ciągu 7 dni. W niesprzyjających warunkach zewnętrznych (konieczność przebywania na dworze podczas deszczu, w chłodzie, itp.) lub z powodu osłabionego układu odpornościowego (chorobami, wiekiem, niedożywieniem, itp.) czasem dochodzi do nadkażeń bakteryjnych oraz występuje zapalenie nosa, ucha środkowego, zatok, krtani, czy oskrzeli.
Leczyć się samemu – czy z pomocą lekarza?
Dobra odpowiedź na to pytanie zależy od indywidualnej umiejętności rozpoznania (i odróżnienia!) zakażenia wirusem grypy od zakażenia przeziębieniowego, co jest trudne dla laika. Pewność, że rozpoznaliśmy przeziębienie wirusowe, pozwala podjąć samoleczenie przy pomocy farmaceuty aptecznego.
Leki objawowe stosowane w przeziębieniu:
- leki przeciwgorączkowe: tabletki, syropy dla dzieci,
- leki przeciwzapalne,
- leki przeciwbólowe,
- preparaty wykrztuśne i przeciwkaszlowe: syropy, napoje rozrzedzające wydzielinę śluzową oskrzeli,
- tabletki antyseptyczne,
- preparaty udrażniające górne drogi oddechowe: krople do nosa, tabletki,
- leki nasenne (dodawane do leków przeciwgorączkowych).
Pacjenci zapominają często o niezbędnym nawadnianiu i uzupełnianiu płynów, które może być odpowiedzialne za uczucie osłabienia i wyczerpania. Odwodnienie może pogarszać przebieg choroby i utrudniać walkę układu odpornościowego z wirusami. W przypadku objawów ostrej grypy, a zwłaszcza symptomów jej powikłań zaleca się jednak skorzystać z pomocy lekarza.
Lepiej zapobiegać niż leczyć.
Dlatego warto robić wszystko, by ryzyko zachorowania zmniejszyć do minimum. Oto kilka rad, które mogą pomóc przetrwać trudny okres jesienno-zimowy:
1. Przeciwko grypie można się zaszczepić. Szczepionka zawiera zabite wirusy grypy lub ich fragmenty pozbawione działania chorobotwórczego. Co roku, na podstawie zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia, opracowywana jest nowa wersja szczepionki, ponieważ wirus grypy posiada ogromne zdolności przeobrażania się. Po podaniu szczepionki komórki obronne naszego organizmu potrafią rozpoznać żywego wirusa i szybciej rozpoczynają zwalczanie go. Aby zachować odporność, należy szczepić się co roku. Zalecane jest aby szczepienia odbywały się między końcem sierpnia a początkiem listopada.
2. Jeśli już zmokniemy i zmarzniemy, można w domu wziąć ciepłą kąpiel i wypić coś gorącego, np. herbatę z malin.
3. Pamiętajmy o odpowiednim ubiorze. Nie przegrzewajmy się, ale też nie doprowadzajmy do wychłodzenia i przemarznięcia
4. Unikajmy dużych skupisk ludzi, tam ryzyko zarażenia się jest największe.
5. Jesienią i zimą zażywajmy witaminę C - utrudnia ona przenikanie drobnoustrojów przez błony śluzowe.
Objawy
W obu infekcjach objawy są podobne, a różnice trudne do rozpoznania. Symptomy tu występujące to: uczucie drapania w gardle i jego ból, a także bóle mięśni i stawów oraz nieżyt nosa i stan podgorączkowy (choć pierwszym objawem może być dość wysoka gorączka - 39 stopni C), czasem pojawia się kaszel. Pacjent może mieć uczucie bezsilności i wyczerpania. Na chorobę duży wpływ ma pogoda. Objawy ustępują w ciągu 7 dni. W niesprzyjających warunkach zewnętrznych (konieczność przebywania na dworze podczas deszczu, w chłodzie, itp.) lub z powodu osłabionego układu odpornościowego (chorobami, wiekiem, niedożywieniem, itp.) czasem dochodzi do nadkażeń bakteryjnych oraz występuje zapalenie nosa, ucha środkowego, zatok, krtani, czy oskrzeli.
Leczyć się samemu – czy z pomocą lekarza?
Dobra odpowiedź na to pytanie zależy od indywidualnej umiejętności rozpoznania (i odróżnienia!) zakażenia wirusem grypy od zakażenia przeziębieniowego, co jest trudne dla laika. Pewność, że rozpoznaliśmy przeziębienie wirusowe, pozwala podjąć samoleczenie przy pomocy farmaceuty aptecznego.
Leki objawowe stosowane w przeziębieniu:
- leki przeciwgorączkowe: tabletki, syropy dla dzieci,
- leki przeciwzapalne,
- leki przeciwbólowe,
- preparaty wykrztuśne i przeciwkaszlowe: syropy, napoje rozrzedzające wydzielinę śluzową oskrzeli,
- tabletki antyseptyczne,
- preparaty udrażniające górne drogi oddechowe: krople do nosa, tabletki,
- leki nasenne (dodawane do leków przeciwgorączkowych).
Pacjenci zapominają często o niezbędnym nawadnianiu i uzupełnianiu płynów, które może być odpowiedzialne za uczucie osłabienia i wyczerpania. Odwodnienie może pogarszać przebieg choroby i utrudniać walkę układu odpornościowego z wirusami. W przypadku objawów ostrej grypy, a zwłaszcza symptomów jej powikłań zaleca się jednak skorzystać z pomocy lekarza.
Lepiej zapobiegać niż leczyć.
Dlatego warto robić wszystko, by ryzyko zachorowania zmniejszyć do minimum. Oto kilka rad, które mogą pomóc przetrwać trudny okres jesienno-zimowy:
1. Przeciwko grypie można się zaszczepić. Szczepionka zawiera zabite wirusy grypy lub ich fragmenty pozbawione działania chorobotwórczego. Co roku, na podstawie zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia, opracowywana jest nowa wersja szczepionki, ponieważ wirus grypy posiada ogromne zdolności przeobrażania się. Po podaniu szczepionki komórki obronne naszego organizmu potrafią rozpoznać żywego wirusa i szybciej rozpoczynają zwalczanie go. Aby zachować odporność, należy szczepić się co roku. Zalecane jest aby szczepienia odbywały się między końcem sierpnia a początkiem listopada.
2. Jeśli już zmokniemy i zmarzniemy, można w domu wziąć ciepłą kąpiel i wypić coś gorącego, np. herbatę z malin.
3. Pamiętajmy o odpowiednim ubiorze. Nie przegrzewajmy się, ale też nie doprowadzajmy do wychłodzenia i przemarznięcia
4. Unikajmy dużych skupisk ludzi, tam ryzyko zarażenia się jest największe.
5. Jesienią i zimą zażywajmy witaminę C - utrudnia ona przenikanie drobnoustrojów przez błony śluzowe.
lek. Andrzej Grigorjew, Kierownik Izby Przyjęć SPSZOZ Szpitala Miejskiego im. Jana Pawła II w Elbląg