Wpisanie tego obiektu do rejestru zabytków to dowód na to, że wciąż tego typu rejestracje są często nieprzemyślane i nie zawsze zgodne z prawem ochrony zabytków. O ile willa Zeissów kwalifikowała się do zabytku, a mimo to jej pozostałości zostały w 1957 roku ostatecznie zlikwidowane, to ta przybudówka (budynek gospodarczy) wykonana dość typowo na tamten czas raczej nim nie jest. Podobny przypadek zaistniał z byłym budynkiem plebanii przy Kościele pw. Św. Wojciecha na Zawadzie. Wówczas były proboszcz doprowadził do wyrejestrowania obiektu z zabytków, bo po prostu on nim nie był. W związku z tym, że budynek w parku Modrzewie oddano w użytkowanie wieczyste to obowiązek utrzymania obiektu spoczywał na jego użytkowniku. Ponieważ został on wpisany do rejestru zabytków dopiero w 2002 roku, stąd jego stan techniczny był już daleki od wymogów dotyczących takich obiektów. Wydaje się, że nowy właściciel powinien doprowadzić do wyrejestrowania budynku jako zabytku, co prawdopodobnie czyni, stąd są opóźnienia w zagospodarowaniu obiektu.