Do większości miejsc, które chciałabym Wam pokazać w cyklu "Letnie przystAnki", zaprowadził mnie przypadek. Nie były to podróże zaplanowane, a raczej krótkie przystanki w dłużej trasie. Odkąd jestem dziennikarzem (czyli niemal od 17 lat) nie rozstaję się z aparatem, więc uzbierała się całkiem spora dokumentacja fotograficzna bliższych i dalszych ciekawych zakątków. Może i wy zrobicie sobie w którymś z nich krótką pauzę? Zapraszam na przystanek pierwszy - ruiny pałacu Victora i Margarethe Fehlauer Zdjęcia.
Pudłowiec to mała wieś w gminie Stary Dzierzgoń, od Elbląga mamy do niej ok. 45 km. Ja trafiłam tutaj jadąc autem do pobliskich Myślic. Ruiny pałacu mijałam przy drodze. Zaparkować możecie w małej zatoczce bezpośrednio przy nich. Ruiny obejrzycie obchodząc je po prostu dookoła. Sądzę, że eksploracja wnętrza grozi śmiercią. Są niezabezpieczone, więc czas zrobił i robi nadal swoje.
Czego możemy się dowiedzieć o budowli i dawnych właścicielach pałacu? Na miejscu niczego, więc już po powrocie do domu poszukałam informacji. Nie ma ich zbyt wiele.
- Na początku XVIII w. jako właścicieli folwarku wymienia się braci Dreher. Nie pozostawili oni po sobie potomków, dlatego majątek przeszedł w ręce Popławskich. W 1860 r. Amelia Popławska, córka ówczesnych właścicieli majątku, wyszła za mąż za lekarza Ernesta Jeimke. Prawdopodobnie to oni na początku lat 60-tych XIX w. zlecili budowę pięknego pałacu rodzinnego. W 1884 r. jedyna córka Amelii i Ernesta – Margarethe wyszła za mąż za Viktora Fehlauren (Fehlaver?). Od tego czasu aż do 1945 r. majątek pozostaje w rękach ich potomków.
Dwór w Pudłowcu powstał w dwóch etapach. Część zachodnia powstała na początku XIX w. jako budynek mieszkalny w pierzei północnej folwarku. W 3 ćwierci XIX w. przebudowano całość zespołu. Folwark przeniesiono bardziej na wschód a dwór przebudowano, nadając mu charakter rezydencji. Założono również park. Przypuszczalnie rozbudowę dworu zlecił wspomniany wyżej kpt. Fehlaver, który był właścicielem majątku w 1889 r. Sam dwór został mocno rozbudowany. Dodano mu południowe skrzydło boczne, które połączono ze starszą częścią wysoką wieżą. Całość zespołu brył została wykończona w stylu neogotyku angielskiego, z bogatym detalem architektonicznym. Po 1945 r. dwór pełnił kilka funkcji. Mieściły się w nim biura, świetlica, sklep wiejski i mieszkania. W latach 80. został opuszczony i niszczał z roku na rok. Obecnie jest w stanie ruiny – cytuję za Dwory i pałace Polski
Znalazłam również informację, że budynek należy od 2001 roku do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Intrygujące miejsce z ciekawą historią. Polecam ten przystanek, gdy będziecie w okolicy. Warto zwrócić uwagę na przylegający do pałacu park (obecnie, niestety również w ruinie). Rosną w nim stare dęby, które posadzono na pamiątkę braci Dreher.
Do zobaczenia na następnym przystanku już w sobotę, 5 lipca.
