„Elbląskie fonogramy (1969-2025)” to najnowsza książka autorstwa Krzysztofa Bidzińskiego wydana przez Elbląskie Archiwum Muzyczne. Na 140 stronach opisuje historię elbląskich solistów, zespołów, chórów i orkiestr, którzy na przestrzeni ponad 50 lat wydali autorskie nagrania na nośnikach fonograficznych m.in. na pocztówkach dźwiękowych, płytach winylowych (LP) i kompaktowych (CD/DVD), kasetach magnetofonowych (MC) i wideo (VHS), a także cyfrowo w serwisach streamingowych m.in. z gatunków: jazz, metal, reggae, rap, pop, rock, punk, klasyka, blues, elektronika, muzyka dawna, filmowa, disco, industrial, ambient, grunge.
W książce została poruszona tematyka lokalnych manufaktur fonograficznych pod postacią pracowni pocztówek dźwiękowych, firm fonograficznych (netlabeli), sklepów muzycznych z Elbinga i Elbląga, przedstawiono lokalną „piracką” fonografię, opis tzw. szafy grającej, czyli Automatu Muzycznego „Meloman” / „Fonica” Unitra Hi-Fi, który był na wyposażeniu elbląskich klubów i kawiarni, a także zarys elbląskiej fonografii w latach 1969-2025 na przykładzie wybranych zespołów oraz szczegółowy spis alfabetyczny wszelkich elbląskich wydawnictw: albumów, singli, demówek, mixtapów, kompilacji, remiksów, teledysków, filmów, seriali, książek, które wydali muzycy działając lokalnie i w innych miastach oraz za granicą.
W spisie wydawnictw fonograficznych uwzględniono: wykonawcę, tytuł, wydawcę, rok, nośnik, numer katalogowy, ISBN, reżyserów, scenarzystów, dystrybutorów oraz projektantów okładek m.in. solistów i grup: 4 Dreamers, 80 Tribe, 834, K2F, VNM, Boxi/Stępel, Flojd/Wiro, Sopel, Gramy i Mikrofony, DJ Luter One, Marian Myszko, Ryszard Rynkowski, Wanda Kwietniewska, Barbara Książkiewicz, Marta Gałuszewska, Chemia, Ewa Brachun, Dominik Bukowski, Jerzy Małek, Marcin Gawdzis, Bartosz Krzywda, Szymon Burnos, Adam Żuchowski, Paweł Dampc, Cezary Duchnowski, Tomasz Lach (Afromental), Trauma, Thanatos, Demise, Enter Chaos, Immemorial, Lafayn, Pejscz, Worm, Loopcyfer, Funk Jello, Silence, Plankton, Dariusz Dudziński (Ewa Braun, Przyzwoitość, Marcin Świetlicki, Titanic Sea Moon, Zgniłość, Julia i Nieprzyjemni), Bogumił "Boogie" Romanowski (Łobuzy), Przemysław Rudź, Koka Records, Skwer Korporacja, Health & Nature.
Zagadnienie elbląskiej fonografii opisane w książce sięga także czasów niemieckiego Elbląga, w którym głównie w latach 20. i 30. XX w. rozwinęła się już na dobre nowa technologia, produkowano radia, gramofony szafkowe, przenośne, na baterie i stacjonarne. Wiele sklepów, nie trudniących się głównie sprzedażą muzyki, posiadało w swojej ofercie płyty szelakowe niemieckich wytwórni fonograficznych m.in. firm: Derby, Electrola, Grammophon, Odeon, Telefunken, niektóre z płyt były opatrzone naklejkami z nazwą sklepów Benno Bombe Musik Haus i Oskar Schneider.
Warto dodać, że fonograficzna działalność elbląskich muzyków to nie tylko wydane fizycznie czy cyfrowo single, albumy i składanki, a także gadżety związane z muzyką, np.: koszulki, bluzy, spodnie, czapki, szaliki, kubki, naszywki, naklejki, wpinki, breloczki, plakaty, ulotki, kalendarze, podstawki pod płyty, magnesy z logosami grup i grafikami albumów, które były dołączane m.in. w limitowanych nakładach do albumów w czasie przedsprzedaży.
Publikacja „Elbląskie fonogramy (1969-2025)” jest zaktualizowanym i jedynym spisem dorobku fonograficznego elblążan pod postacią nośników fizycznych i cyfrowych, który ukazał się kiedykolwiek w formie książki, którą można traktować jako suplement do wydanej w sierpniu 2018 r. „Elbląskiej Encyklopedii Muzycznej”.
Książkę „Elbląskie fonogramy (1969-2025)” można zdobyć za pośrednictwem Elbląskiego Archiwum Muzycznego (Elbląska Encyklopedia Muzyczna/FB i Muzyczny Elbląg/FB) oraz e-maila: redakcja@muzycznyelblag.pl Warto się pośpieszyć, ponieważ nakład jest mocno limitowany!
Wydałeś kiedyś album/demo własnym sumptem lub w firmie fonograficznej? Bardzo prawdopodobne, że twój album został spisany w książce. Zachęcamy do sprawdzenia!